Hybris i Nemesis: Jak niemożność cywilizacyjna przynosi upadek – Lekcje z 5000 lat

Wyjątkowa analiza społeczeństwa Autor dogłębnie bada złożony konflikt między elitami a społeczeństwem. Książka jest znakomita, choć z licznymi błędami typograficznymi.

Bardzo pouczająca Książka okazała się niezwykle wartościowym źródłem informacji.

Zdecydowanie polecam Jest to pozycja, którą warto znać.

Świetna analiza Znakomita książka, która otwiera oczy. Doskonała analiza, przeprowadzone rzetelne badania, liczne przypisy oraz płynny styl pisania. Klasyka w najlepszym wydaniu! Gorąco polecam dla myślicieli, sceptyków i filozofów.

Przesłania i wnioski dotyczące walki klas 1. Wprowadzenie do zagadnienia 2. Struktura książki 3. Uwagi krytyczne 1. Krótka charakterystyka: Część I: Władza kieruje się nieustanną chęcią dominacji („wewnętrzna tendencja do ekspansji”). W odróżnieniu od świata zwierząt, gdzie instynkty hamujące pomagają utrzymać równowagę pomiędzy silniejszymi a słabszymi, ludzie są pozbawieni takich mechanizmów. Zamiast tego mają systemy oceny społecznej, które regulują ich postawę. Logika władzy jednakże potrafi unieważnić te regulacje. Część II: Z tej logiki inercji władzy wynika zagrożenie dla tkanki społecznej, które prowadzi do powstawania elit pasożytniczych. Autor prowadzi czytelnika przez różne cywilizacje oraz ich metody kontrolowania nadużyć władzy: od plemiennych wspólnot aż po demokrację ateńską. W końcowych rozdziałach pojawiają się nawiązania do Machiavelliego. Część III analizuje ewolucję społeczną od czasów wczesnych kapitalistycznych demokracji aż po dzisiejsze realia, podkreślając ryzyko utraty wartości demokratycznych. 2. Kompozycja książki Książka zawiera wiele przypisów i źródeł, co jest korzystne dla badań, jednak ich umiejscowienie na bocznej kolumnie w drobnej czcionce zaburza płynność czytania. Wolę, gdy przypisy znajdują się na końcu rozdziału lub na końcu książki. Ponadto zauważam, że autor często powtarza te same zagadnienia, co potęguje poczucie przegadania i przedłużenia. W szczególności długie wprowadzenie oraz podsumowania poszczególnych części mogą męczyć bardziej zogniskowanych czytelników. 3. Krytyka merytoryczna: To obszerny zbiór cennych informacji o demokracji, mający jako główny cel obronę prawdziwego rządzenia przez lud, choć z zbyt intensywną retoryką walki klas oraz uproszczoną wizją elit. Autor ewidentnie zaniża złożoność problemów społecznych, szkodząc głównej tezy książki. Doceniam analizy Mausfelda w kontekście rozwoju medialnego oraz społecznego, lecz ogólnie rzecz biorąc, jego wizja wydaje się zbyt deterministyczna. Podczas gdy pytania dotyczące władzy i kontroli społecznej są kluczowe, książka rysuje zbyt czarno-biały obraz oraz nie bierze pod uwagę historycznych zjawisk międzynarodowych oraz psychopatologii elit.