Linji: Nowa Interpretacja Klasycznego Tekstu Zen

Zbyt wiele ingerencji W każdej tłumaczeniu widać dodane lub zniekształcone fragmenty przez tłumacza, który próbuje to ułatwić. Ponieważ zen to nie zrozumienie, można zgadywać, jak nieprzydatny może być komentarz nieoświeconego tłumacza.

Nowe spojrzenie na Linji-lu Po zapoznaniu się z kilkoma nowymi publikacjami na temat Linji-lu, czuję potrzebę zaktualizowania mojego zdania w kontekście najnowszego tłumaczenia i komentarza (2013) wskazującego na coraz silniejszy wpływ współczesnej nauki, autorstwa uznanego badacza Buddyzmu, Jeffrey'a Broughtona. Wcześniejsze badania nad Linji-lu były dostępne od 2009 roku, edytowane przez Thomasa Yuho Kirchnera, a wcześniejsza praca pochodziła z lat 50-60 XX wieku, prowadzonej przez japońskich i amerykańskich uczonych. Mimo wartości pracy Kirchnera, materiał ten wydaje się przestarzały w kontekście współczesnych badań. Broughton podkreśla, że brak starych chińskich komentarzy ogranicza naszą zdolność do analizy i zrozumienia kontekstu Linji-lu, co czyni jego nową interpretację niezwykle cenną. Autor zauważa także, że istnieje mało informacji na temat wcześniejszych chińskich źródeł, co sprawia, że dzisiejsze rozumienie „Rinzai Zen” może być nieco zniekształcone przez japońską tradycję interpretacyjną. Na szczęście, Broughton z powodzeniem stara się przybliżyć zachodniemu czytelnikowi te unikatowe japońskie tradycje komentatorskie, korzystając z klasycznych interpretacji. Jego książka dostarcza również wartościowych fragmentów dotyczących pierwotnych zajawek z Linji z dzieła „Zutanji”, co ujawnia różnice między starymi a nowymi interpretacjami. To współczesne tłumaczenie oraz tradycyjne japońskie komentarze to znakomity dodatek do literatury na temat klasycznego Linji-lu, który powinien znaleźć się na półkach każdego pasjonata zen.

Za dużo interpretacji W każdej z książek tłumaczących można dostrzec, że coś zostało dodane lub wypaczone przez tłumacza pragnącego ułatwić zrozumienie tekstu. Ponieważ zen nie jest kwestią zrozumienia, to można się domyślić, jak często komentarze osoby (niewyróżnionej) tłumacza mogą okazać się zbędne. Autor w tej publikacji stara się wyjaśnić "znaczenie" każdej frazy wypowiedzianej przez mistrza.

Nowe spojrzenie na Linji-lu Ostatnio zwróciłem uwagę na kilka książek poświęconych Linji-lu (jap. Rinzai-Roku) i postanowiłem zaktualizować moje spostrzeżenia w kontekście najnowszego tłumaczenia/komentarza z 2013 roku autorstwa uznanego badacza buddyzmu, Jeffreya Broughtona. Warto wspomnieć, że poprzednie publikacje dotyczące Linji-lu, w tym obszerne przypisy, były publikowane już w 2009 roku przez Thomasa Yuho Kirchnera, który oparł się na wcześniejszych tłumaczeniach z lat 50. i 60., wykonanych przez japońskich i amerykańskich uczonych. Mimo cennego wkładu, te starsze teksty dziś mogą wydawać się przestarzałe, co potwierdza Broughton, wskazując, że są to dokonania sprzed pół wieku. Przy obecnej sytuacji braku starszych chińskich komentarzy do Linji-lu, Broughton podkreśla znaczenie zaktualizowanej analizy, która uwzględnia nowoczesne badania. Sytuacja wydaje się nieco smutna, ponieważ brak tradycyjnych komentarzy od chińskich autorów sprawia, że współczesne zrozumienie „Rinzai Zen” jest w dużym stopniu ukształtowane przez interakcję z japońską tradycją. Być może doszukiwanie się prawdziwego obrazu przeszłości nie jest wykonalne, ale istnieje nadzieja, że japońska interpretacja Linji-lu może zawierać cenne elementy wiedzy. Broughton wyraźnie wskazuje na wartość dotychczasowego japońskiego podejścia do tekstu, które były niedostępne dla zachodnich badaczy. Książka zawiera także elementy wczesnych fragmentów powiedzeń Linji, porównując je do późniejszych form pełnego Linji-lu, co rzuca nowe światło na zmiany, jakie zaszły w interpretacji tych nauk na przestrzeni lat. Ogólnie rzecz biorąc, to nowoczesne tłumaczenie oraz tradycyjne komentarze są niezwykle cennym uzupełnieniem literatury na temat Linji-lu i powinny znaleźć swoje miejsce w zbiorach każdego entuzjasty Zen.